اصول و مبانی کار آفرینی

کارآفرین کیست؟

اصطلاح کارآفرین در معنا و مفهوم فعلی را اولین بار ژوزف شومپیتر به کار برده، این اقتصاد دان که او را پدر علم کارآفرینی می‌نامند، بر این باور بود که رشد و توسعه اقتصادی در یک نظام اقتصادی در یک نظام زمانی میسر خواهد بود که افرادی در بین سایر آحاد جامعه با خطر پذیری اقدام به نوآوری کرده و با این کار روش ها و راه‌حل‌های جدید جایگزین راهکارهای ناکارآمد و کهن قبلی شود.

واژه کارآفرین در بردارنده معنای موقعیت است این واژه به معنای محصولات، ابداعات، کیفیت و خدمات نوین است. در درون یک شرکت این واژه به معنای نوع خاصی از روحیه، سرزندگی و فضیلت است. این واژه به اشخاص پر اراده‌ای اطلاق می‌شود که اراده، خلاقیت، پایداری و موفقیت اجتناب ناپذیرشان، آن‌ها را به رهبران و قهرمانان روز تبدیل می‌کنند.

پیتر دراکر: معتقد است کارآفرین کسی است که فعالیت اقتصادی کوچک و جدیدی را با سرمایه‌ی خود شروع کند. کارآفرین ارزش‌ها را تغییر می‌دهد و ماهیت آن‌ها را دچار تحول می‌نماید و مخاطره‌پذیر است و به درستی تصمیم‌گیری می‌کند و برای فعالیت خود به سرمایه نیاز دارد ولی هیچ‌گاه سرمایه‌گذار نیست و همیشه به دنبال تغییر است و فرصت‌ها را می شناسد و از آن‌ها استفاده مطلوب می‌کند. از نظر اقتصاد‌دانان کارآفرین کسی است که ارزش افزوده ایجاد می‌نماید یعنی با زمان و انرژی لازم سرمایه‌ها را به گونه‌ای به کار گیرد که ارزش‌ آن‌ها و یا محصولات به دست آمده نسبت به حالت اولیه‌اش افزایش یابد.

 انواع کارآفرینی:

فردی: 1- مستقل   2- سازمانی

گروهی :‌1- شرکتی  2- اجتماعی

  کارآفرینی مستقل:

فرآیندی است که از ایده اولیه تا ارائه‌ی محصول خود به جامعه کلیه‌ی فعالیت‌های کارآفرینانه را با ایجاد یک بنگاه اقتصادی جدید به طور مستقل طی می‌نماید.

  کارآفرینی سازمانی:

 فرآیندی است که کارآفرین تحت حمایت یک سازمان فعالیت‌های کارآفرینی خود را به ثمر می‌رساند.

  کارآفرینی شرکتی:

 فرآیندی است که یک شرکت طی می‌کند تا همه‌ی افراد آن را به کارآفرینی تشویق شده و تمام فعالیت‌های کارآفرینانه فردی و گروهی به طور مستمر سریع و راحت در شرکت انجام پذیرد. در این فرآیند هر یک از کارکنان در نقش کارآفرین انجام وظیفه می‌کنند.

 کار آفرینی اجتماعی:

 کارآفرینی اجتماعی یک زمینه نوظهوری است که شامل سازمان‌های غیرانتفاعی است که این سازمنان‌ها افراد را در شروع کسب و کارهای انتقادی یاری می‌دهد سازمان‌های غیرانتقادی که برای ایجاد نقدینگی برای برنامه‌هایشان ارزش اقتصادی ایجاد می‌کنند از منبع در دسترس به گونه‌ای خلاقانه برای موضوعات اجتماعی استفاده می‌کنند.

ویژگی‌های کارآفرینان:

 کارآفرینان کسانی هستند که تفاوت ایجاد می‌کنند در واقع آن‌ها به طور خلاقانه فرصت‌هایی را برای کسب و کار ایجاد می‌نمایند.

کارآفرینی تشخیص و استفاده مطلوب از فرصت‌ها می‌باشد.

کارآفرینان با هدف دستیابی به منافع مورد نیاز برای استفاده از فرصت‌ها به شدت تلاش می‌کنند.

کارآفرینان از طریق ارائه محصولات و خدمات به شیوه‌ی جدید ارزش ایجاد می‌کنند.

کارآفرینان ایجاد کننده‌ شبکه‌‌های مطلوب منابع و امکانات مالی و ابتکارات مختلف است.

کارآفرینان از چگونگی و چرای فرصت‌ها و جایگاه‌ خود شناخت دقیق دارند.

کارافرینان خود سرمایه ایجاد می‌کنند این سرمایه به شکل‌های مختلفی نظیر سرمایه‌ی مالی و اجتماعی و هنری می‌باشد.

کارآفرینان خطر پذیراند و توانایی اداره ریسک‌های مختلف را دارند.

کارآفرینان در مقابل سختی‌ها و مشکلات خویشتن‌دار و مقاوم هستند.

کارآفرینی مستلزم خلاقیت و نوآوری است.

کارآفرینان مسئولیت‌پذیر، استقلال طلب، پرتلاش، کاردان بصیرت، خلاق، هدف‌گرا، دستاوردگرا و دارای اعتماد به نفس بالا هستند.

  رویکرد رفتاری کارآفرینان:

از موقعیت‌های اقتصادی استفاده می‌کند:

زمانی که همه در محیط اطراف خود تناقض، هرج و مرج، نابسامانی می‌بینند فقط کارآفرین است که می‌توانند قاطعانه نسبت به موقعیت‌های محیط عکس‌العمل مناسب نشان داده  از فرصت‌ها استفاده کند یا حتی تهدید‌ها را به فرصت تبدیل کرده و به نفع خود جامعه از آن بهره‌برداری نماید و کارآفرین است که از فرصت‌ها و موقعیت‌ها به نحو مطلوب استفاده کرده و آن را به یک موقعیت اقتصادی تبدیل می‌کنند.

  تصمیم گیری:

کارآفرین سعی می‌کند با تصمیمات مناسب و به موقع عوامل مثبت را افزایش داده و از تأثیر عوامل منفی جلوگیری نماید و برای مشکلات و مسائل غیر قابل پیش‌بینی راه‌حل‌های مناسب ارائه دهد.

سرمایه را جذب می‌کند و آن را افزایش می‌دهد:

بسیاری از مردم به خاطر نداشتن سرمایه نمی‌توانند کاری را شروع کنند و این تصور در ذهن مردم وجود دارد که افرادی که موفق شده‌اند و هم‌اکنون کارآفرین هستند در ابتدا سرمایه‌ی بسیاری داشته‌اند و آن‌ها را سرمایه‌دار فرض می‌کنند حال آن که کارآفرین همواره سرمایه‌گذار نیست و نداشتن سرمایه هرگز مانع پیشروی او نمی‌شود زیرا کارآفرین مهارت خوبی در جلب نظر سرمایه داران دارد او با ارائه طرح خود به صورت منظم و مکتوب و شفاف در ذهن سرمایه‌گذار ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد و سود آن را مشخص می‌کند و با این کار توجه سرمایه‌دار را جلب نموده و منابع مالی مورد نظر خود را تأمین می‌نماید و با ارائه محصول خود به جامعه هم تولید سرمایه می‌کند و هم از راکد ماندن سرمایه‌ی دیگران جلوگیری می‌نماید . طرحی که کارآفرین به سرمایه گذاران دولتی و یا خصوصی ارائه می‌دهد طرح تجاری نام دارد.

برای آینده برنامه‌ریزی می‌کند:

رفتار کارآفرینان هدفمند بوده و توان زیادی را برای رسیدن به آن هدف صرف می‌نمایند. کارآفرینان می‌دانند به کجا می‌خواهند بروند. آن‌ها تصور و دیدگاهی از آینده سازمان خود دارند. البته بسیاری از اوقات این تصور از ابتدا وجود ندارد و طی زمان شکل می‌گیرد که شاید کارآفرین مجبور به برنامه ریزی کوتاه مدت و مقطعی باشد ولی داشتن چنین دیدگاهی می‌تواند این برنامه‌های کوتاه مدت را در یک جهت برای رسیدن به هدف آرمانی کارآفرین هماهنگ نماید.

تولیدات خود را با سود می‌فروشند:

اگر چه سود تنها عامل انگیزه برای شروع یک کسب و کار نمی‌باشد اما یکی از شاخص‌های تعیین کننده در چگونگی اداره یک شغل می‌باشد سود نشان دهنده پذیرش یا عدم پذیرش محصول در بازار است سود کم کارآفرین را مجبور می‌کند تا در مورد تولید محصول مناسب برای افراد مناسب در زمان مناسب و مکان مناسب تحقیق کند. سود نشان‌دهنده‌ی حرکت در مسیر صحیح است و معمولاً کارآفرین را به ادامه راه تشویق می‌کند. بنابراین سود می‌تواند تراز خوبی باشد برای نشان دادن این که کسب و کار تا چه حد به موفقیت و شکست نزدیک شده است.

 تأثیرات اقتصادی و اجتماعی کارآفرینان:

 زمانی که کارآفرینی به عنوان یک شیوه‌ی زندگی توسط اکثریت افراد یک جامعه پذیرفته شود آن جامعه بسیار سریع توسعه می‌یابد و کارآفرینان در اجتماع سپس پویایی و افزایش بهره وری شده و در سطح اجتماعی ارزش کار را افزایش می‌دهند و روحیه‌ی سعی و تلاش را در بدنه‌ی جامعه بالا می‌برند و کارآفرینان سپس تشویق جامعه به کارهای خلاق و کارآفرینانه می‌شود و رشد و بالندگی جامعه را به همراه دارد. کار آفرینان در موارد زیر نقش مهمی دارند:

اشتغال، انتقال تکنولوژی، بهبود کیفیت زندگی، نوآوری و انعطاف محیط، تولید رفاه و ثروت و سرمایه، تحریک و تشویق حس رقابت، ترغیب و تشویق سرمایه گذاری و تولید، شناخت و ایجاد و گسترش بازارهای جدید، کشف منابع جدید و سازمان‌دهی و استفاده‌ی اثر بخش از آن‌ها، رفع خلل و شکاف‌ها و تنگ‌ناهای بازار و اجتماع و توضیع مناسب درآمد.

  عوامل موثر بر کارآفرینی:

 شرایط اقتصادی و بازاری که شامل: منابع مالی، نیروی کار، تسهیلات فیزیکی، زیر ساخت اقتصادی، خدمات تخصصی است.

ساختار و پویای صنعت که شامل: اندازه بازار، رشد بازار، ساختار بازار و صنعت، تمرکز جغرافیایی است.

چهار چوب قانون و مقررات که شامل: سیستم مالی، سیستم حقوقی، سیاست‌های حماسی است.

سرمایه‌ی اجتماعی که شامل: سلسه مراتب اجتماعی، فرهنگ، شبکه کارآفرینی، سیستم آموزشی است.

جنبه‌های فردی مربوط به کارآفرین که شامل: تجربه‌ی کاری، تحصیلات، ظرفیت کارآفرینی، دارایی است.

 منبع